“Aç kapıyı bezirgânbaşı, bezirgânbaşı...

Kapı hakkı ne alırsın, ne verirsin...

     Çocuklarımızın telefon,televizyon,tablet vb.sanal bağımlılığın önüne geçmek amacıyla,arkadaşlarıyla zaman geçirerek; daha mutlu,yardımsever,hoşgörülü,sosyal olmalarını hedefleyen geleneksel oyunlar, bakanlığımızın gerçekleşmesi için çokça çaba harcamış olduğu bir proje haline geldi.Okul olarak bu projeye gereken katkıyı sunmaya devam ediyoruz.Bunun en son örneğini de 3/B sınıfı öğretmenimiz Yusuf EKİNCİ öğrencilere Aç Kapıyı Bezirgan Başı oyununu oynatarak gerçekleştirmiş oldu.   

               Kısaca oyun hakkında bahsedecek olursak, gurup halinde en az 8-10 çocukla oynanır. Oyuncular tekerleme aracılığıyla aralarından iki kişiyi seçerler. Bunlar bezirgânbaşı olur ve kendilerine bir isim verirler (kırmızı-yeşil, elma-armut, balık-kelebek vb.) Karşılılkı olarak el ele tutuşarak bir kapı oluştururlar. Daha sonra diğer oyuncular bir kervan misali ardı ardına sıralanırlar ve bu kapının içinden geçerler. Bu sırada oyunun şarkısı söylenir:

“Aç kapıyı bezirgânbaşı, bezirgânbaşı...

Kapı hakkı ne alırsın, ne verirsin,

arkamdaki yadigâr olsun, yadigâr olsun.

1 sıçan, 2 sıçan, 3’üncü de kapana kaçan.”

               Kapıcılar sona kalanı kolları arasına alırlar. Bezirgânlar kapının içine aldığı oyuncuya sorarlar, “Balık mı, kelebek mi?” Kapının içindeki çocuk hangi bezirgânın adını söylerse onun arkasına geçer ve bu durum kervanın son oyuncusuna kadar devam eder. Oyunun ikinci aşamasında ortaya bir çizgi çekilir. Bir halatı tutarak ya da birbirlerine kenetlenerek çekişmeye başlarlar. Çizgiyi geçen grup ya da ilk halatı bırakan grup oyunu kaybeder.

              Öğrencilerimize ve Öğretmenimize geleneksel oyunları yaşatma çabalarından dolayı teşekkür ederiz.